ทำใจให้กว้างเข้าไว้เพราะมันมาคู่กันกับความสุข

ตัวทำงายความสุขอีกอย่างหนึ่งก็คือ ความเป็นคนใจแคบ คนรอบข้างจะรู้สึกดีต้อเราหรือไม่ มองเราเป็นมิตรหรือเป็นศัตรู ความใจแคบนี่แหละที่เป็นตัวบ่งชี้ ถ้าเราไปแสดงต่อพวกเช่แบบนั้น ย่อมเป็นที่แน่นอนว่า ตัวเราในสายตาคนอื่นๆ ย่อยไม่ดีตามไปด้วย
อย่างไรก็ตาม ไม่ได้หมายความเฉพาความใจแคบเท่านั้น มีอีกหลายอย่างที่เข้ากันได้ดีกับความใจแคบ ได้แก่ ความขี้อิจฉาตาร้อน การต่อตต้านความคิดเห็นอื่นๆ ที่ไม่ตรงกับความคิดเห็นของตัวเอง การไปไหนมาไหนแต่ให้เพื่อนจ่าย ตัวเองกินฝ่ายเดียว


สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมด ไม่เหมาะเลยสำหรับคนที่ต้องการความสุขในชีวิต จริงอยู่ การที่คุณเป็นคนเช่นนั้น เช่น เอาเปรียบเพื่อน เอาเปรียบลูกน้อง ปฏิเสธความเห็นของคนอื่น หูเบา หรือชอบโยนขี้ให้คนอื่น สิ่งชั่วๆ เหล่านี้ มันอาจจะทำให้คุณสะใจหรืออิ่มหน่ำในนาทีนั้น แต่ผลที่ตามมาและคุณไม่ได้คิดถึง ล้วนแต้มีผลร้ายต่อคุณทั้งสิ้น และในที่สุดมันก็จะกลายเป็นสิ่งบั่นทอนความสุขของคุณเอง ลองมาดูตัวอย่างนี้แล้วลองกลับมาพิจารณาตัวเองดูว่า เข้าช่ายอะไรกับเขาบ้างหรือไม่



"พิชัย" ทำงานในระดับหัวหน้าคน โดยปกติเขาเป็นคนพูจาปราศัยดีมาก รู้จักการสร้างเสน่ห์ให้กับตัวเองเมื่อพบกับคนที่เพิ่งพบกันครั้งแรก ผู้ใต้บังคับบังชาส่วนมากจึงให้ความเคารพนับถือเขาด้วยดี แต่แปลกมากตรงที่พอระยะหนึ่งหลังจากได้สุงสิงกับพิชัย เกือบทุกคนต่างพยายามไม่นำตัวเข้าไปสุงสิงหรือเกี่ยวพันกับเขาอีก หากไม่จำเป็น ลูกน้องหรือเพื่อนร่วมงาน เมื่อเจอพิชัยก็เพียงทักทายตามมารยาทเท่านั้น
"พินิจ" หนึ่งในคนที่ชื่อว่าสนิทสนมกับพิชัยมากที่สุดบอกว่า เวลาที่เขาอยู่กับพิชัย พิชัยจะนินทาว่าร้ายลูกน้องคนนั้นคนนี้เสียๆหายๆ บางครั้งยังมักจะตั้งฉายาหรือศัพท์เฉพาะ เพื่ไว้พูดนินทาคนอื่นๆ ทั้งอายุมากกว่าหรืออายุน้อยกว่า ต่อมาพินิจก็รู้ทีหลังว่าเวลาที่เขาไม่ได้ไปไหนมาไหนกับพิชัย ตัวเขาก็ถูกกล่าวร้ายเช่นกัน หลายคนเจอเหมือนที่พินิจเจอคนแล้วคนเล่า

กรณีของพิชัย เข้าลักษณะใจแคบเหมือนกัน ความใจแคบที่มุ่งแต่จะเอาความสุขส่วนตัวคนเดียวโดยไม่สนใจว่าคนอื่นจะเป็นอย่างไร พอไม่ได้ดั่งใจก็พาลเกลียดคนอื่นไปทั่ว นอกจากตัวเองจะไม่มความสุขแล้ว คบใครก็ไม่มีใครให้ความจริงใจ เพราะเขาไม่เคยให้ความจริงใจกับคนอื่นก่อน ในขณะที่อยู่รอบข้างก็อึดอัดและคับข้องใจ ดังนั้นหากคุณกำลังเป็นคนใจแคบ ของแบบนี้แก้ไขและฝึกฝนได้ ข้อแนะนำก็คือ

มองความต้องการของคนอื่นเหมือนกับความต้องการของตัวเอง เราอย่าคิดว่าคนอื่นต้อมาเอาใจเราเพียงผู้เดียว จากนั้นค่อยๆแสดงบทบาทของการให้ รู้จักข่มใจเมื่อไม่ได้สิ่งที่ไม่ต้องการ


ทินภัทร ธนบูรณ์